To, od kiedy wasze dziecko jest w stanie samodzielnie opiekować się zwierzęciem, całkowicie zależy od jego dojrzałości i charakteru. Z pewnością zajmowanie się zwierzęciem będzie wobec przedszkolaka wygórowanym żądaniem, jednak już ośmioletnie dziecko może wziąć na siebie odpowiedzialność za wykonanie większej części prac. Dopiero dzieci w wieku około dwunastu lat są zdolne do tego, aby w sposób odpowiedzialny opiekować się psem lub kotem.
Na co należy zwrócić uwagę przed zakupem zwierząt domowych:
- Naradźcie się wspólnie, jakie zwierzę byłoby najbardziej dla was odpowiednie i zasięgnijcie informacji na temat jego utrzymania i potrzeb.
- Dowiedzcie się, czy trzymanie domowego zwierzęcia jest w waszym mieszkaniu w ogóle dozwolone.
- Także wielkość mieszkania odgrywa przy tym ważną rolę. Czy jest ono wystarczająco duże, aby zapewnić wybranemu zwierzęciu odpowiednie dla jego potrzeb warunki? W którym miejscu mogłoby ono spać?
- Ile czasu możecie poświęcić wybranemu zwierzęciu? W przypadku psa nie wystarczy jedynie wyprowadzać go na spacer, lecz trzeba będzie także poświęcić czas na jego pielęgnację. Okazjonalne pieszczoty nie załatwią tematu.
- Z jakimi kosztami należy się liczyć? Dowiedzcie się nie tylko tego, ile będzie kosztował zakup zwierzęcia, lecz także ile będziemy musieli wydać na pożywienie, wizyty u weterynarza i ewentualny podatek od zwierzaka itp.
- Gdzie możecie umieścić zwierzę na okres wakacji? Czy macie kogoś w kręgu rodziny lub przyjaciół, kto podjąłby się tego zadania?
- Na jak długo chcecie się wiązać z przyszłym zwierzęciem? Małe zwierzątka żyją z reguły od 1 do 5 lat. Jednak już na przykład żółwie, gdy zapewni im się odpowiednie warunki, są wyjątkowo długowieczne. Weźcie też pod uwagę, że gdy wasze dziecko "wyfrunie" kiedyś z domu i nie będzie już z wami mieszkać, na was, jako rodziców, może spaść obowiązek opiekowania się zakupionym zwierzęciem.
Foto
Źródło: Heike Kovács, Birgit Kaltenthaler "Moje dziecko potrzebuje reguł" , Wydawnictwo Jedność 2008 r.
Moje dziecko potrzebuje reguł
Dzieci potrzebują pewnych granic, w obrębie których mogą się swobodnie rozwijać. Autorki pokazują, jak można utrzymać dziecko "w ryzach", objaśniając mu ważne reguły oraz rozsądnie nim pokierować. W zaproponowany przez nie sposób można osiągnąć harmonię w życiu rodzinnym, w którym nie będzie miejsca na kłótnie i łzy.