Wiedza z zakresu genetyki coraz bardziej wpływa na nasze codzienne życie. Dlaczego by nie przymierzyć jej również do edukacji? Kathryn Asbury i Robert Plomin, autorzy Genów i edukacji, uważają, że wykorzystanie lekcji płynących z genetyki może być jednym ze sposobów pomocy dziecku w zrealizowaniu jego szkolnego potencjału. Genetyka behawioralna pokazuje, że założenie iż dzieci są „białymi kartkami”, które mają być uzupełnione przez doświadczenia zdobyte w rodzinie, szkole i w społeczeństwie, jest błędne. Dlatego konieczne jest zrozumienie wzajemnego oddziaływania DNA i środowiska uczenia się – w tym czytelnikowi pomoże książka „Geny i edukacja”.
Kathryn Asbury i Robert Plomin pokazują, jaki wpływ na zdobywanie umiejętności chociażby czytania pisania czy liczenia ma DNA. Uwzględniają różnice między różnymi rodzajami inteligencji, sprawności fizycznej czy wymaganiami edukacyjnymi uczniów i stawiają tezę, że równość szans wymaga różnorodności szans. I właśnie to stwierdzenie jest kluczem do budowy nowego, bardziej efektywnego systemu edukacji, który wykształci sprawnych obywateli światów, w których młodzi wykształceni w zgodzie ze swoim potencjałem ludzie zdecydują się zamieszkać.