Uczucia i myślenie nie wykluczają siebie nawzajem. Wszystkie informacje docierające do narządów zmysłów są emocjonalnie zabarwiane i oceniane. Każda informacja również wywołuje uczucia!
Co opiekunowie powinni wziąć sobie do serca:
- Uczucia i myślenie nie wykluczają siebie nawzajem. Wszystkie informacje docierające do narządów zmysłów są emocjonalnie zabarwiane i oceniane. Każda informacja również wywołuje uczucia! Dopiero nasza umiejętność emocjonalnego oznaczania doświadczeń umożliwia nam rozsądne myślenie!
- Pamięć zapisuje nie tylko rzeczową część danej informacji, ale również jej emocjonalne zabarwienie. Dlatego też łatwo może dojść do tego, co psychologowie nazywają generalizowaniem, na przykład: już sam widok nauczyciela, z którym uczeń miał do tej pory tylko złe doświadczenia , wywołuje zapamiętane uczucie strachu ze wszystkimi towarzyszącymi mu objawami fizycznymi.
- Emocje działają jak wzmacniacz każdej nowej informacji: wydarzenia i fakty, które powiązane są z silnymi uczuciami, lepiej zapamiętujemy. A wszystko, co jest połączone z pozytywnymi uczuciami, zapamiętujemy szczególnie dobrze.
- Aby stworzyć optymalne warunki przyswajania wiadomości trzeba unikać negatywnych uczuć zastępując je uczuciami pozytywnymi. A jeśli czasem coś się nie powiedzie, powinniśmy zachęcać dziecko słowami: „Nie przejmuj się. Wszyscy popełniamy błędy. Spróbuj jeszcze raz". Dzięki temu dziecko będzie mogło zapamiętać porażkę jako przeżycie pozytywne.
- Wszyscy pedagodzy, którzy zrozumieli, jak ogromne znaczenie ma jądro migdałowate dla procesu nauki, powinni najpóźniej teraz wykreślić ze swojego repertuaru zdania typu „Przecież nigdy tego nie potrafiłeś" albo „Czego innego można się po tobie spodziewać!".
- Ekstremalnie silny albo nawet chroniczny stres oddziałuje negatywnie na pamięć. Hormony stresu redukują absorpcję glukozy, a tym samym zmniejszają ilość energii dostępnej mózgowi.
- Strach jest ściśle powiązany z kortyzolem, hormonem, który mocno ogranicza naszą zdolność nauki i przypominania sobie.
- Chęć czyni nas sprytnymi: dopamina jest substancją , która nas napędza, bez której nie bylibyśmy w stanie uczyć się. Po pierwsze: dopamina pobudza, zwraca uwagę na to, co nowe i szczególnie interesujące. Po drugie, wspiera naukę, wspiera zapamiętywanie dobrych doświadczeń. Pod jej wpływem myślimy i reagujemy szybciej, łatwiej kojarzymy i jesteśmy bardziej kreatywni. Dzieci, którym wolno się dobrze czuć i często śmiać, lepiej się uczą!
- Tradycyjny system szkolnictwa zbyt mało uwagi poświęca jedności uczucia i nauki! Nauka wszystkimi zmysłami , "głową, sercem i ręką", a przede wszystkim śmiech są traktowane po macoszemu! Czego brakuje we wszystkich naszych pedagogicznych staraniach? Czującego mózgu!
Foto
Źródło: Charmaine Liebertz "Skarbnica edukacji dobrego serca", Wydawnictwo Jedność 2008 r.
Skarbnica edukacji dobrego serca
Aby dzieci mogły optymistycznie patrzeć na świat i być odpowiedzialne, musimy dać im szansę rozwijania umiejętności emocjonalnych. Kto dobrze poznał samego siebie, potrafi oceniać i kontrolować swoje uczucia, ten jest również w stanie patrzeć sercem, rozumieć zachowanie innych i właściwie z nimi postępować. Rozwój inteligencji emocjonalnej nie postępuje jednak bez nakładu pracy. Kształtowanie serca jest jednym z najtrudniejszych i często najbardziej zaniedbywanych zadań w wychowaniu.